“Ο κινηματογράφος ο ιδιος ειναι Τέχνη. Και πολύ δύσκολη μάλιστα. Μιλάμε ομως για τον καλώς εννοούμενο κινηματογράφο.. Για να φτάσει κανείς σ᾽ενα αποτέλεσμα, πρέπει να υπάρχουν πολλές προυποθέσεις. Μόνον ετσι , με την συνύπαρξη των προυποθέσεων αξιοποιείται το κάθε τι χωριστά. Δηλαδή, αν ενας απο τους βασικούς συντελεστές χωλαίνει, ο αντίκτυπος ειναι αμεσος και γενικός και ο καθρέπτης ειναι πάντοτε ο ηθοποιός.
Κινηματογράφος θα πει σκηνοθεσία, φωτογραφία, σενάριο, ερμηνεία, φωνοληψία, μουσική. Ο ηθοποιός επομένως ειναι ενας συντελεστής ανίσχυρος, αλλα και το θύμα πολύ συχνά. Γι᾽αυτό λέω : ῾Κάλλιο μέτριος σε μιά καλή ταινία παρά καλός σε μιά κακή ταινία.”
Μιχάλης Νικολινάκος
