Η Κολχίδα , το χρυσόμαλλο δέρας κι εγώ …

Τους δήλωσα πως είμαι γνήσιος απόγονος του Ιάσονα , που κι αυτός πιο μπροστά από μένα αναζητούσε την Κολχίδα ! Μόνο που τώρα η Κολχίδα έχει αλλάξει όνομα , την ονομάζουν Γεωργία , ή Τζόρτζια ή Γκιόργκια του Καυκάσου κι είναι μια πλούσια παραλιακή πεδιάδα , από το Βορρά στο Νότο , στα Ανατολικά του…

Στο Σύδνευ με τους Ελληνες

Μιλάμε για Τζάμπο της Ολυμπιακής! Ξεκίνησε στις 12 τα μεσάνυχτα από το ελληνικό, Σάββατο 11 του Μάρτη, και έφτασε μετά από ένα άψογο ταξίδι 18 ωρών- σταματώντας μονάχα 40 λεπτά για πρώτο και μοναδικό σταθμό στη Σιγκαπούρη- στο Σίδνεϊ. Καταβροχθίζαμε τις φανταστικές αποστάσεις, πετώντας στα 14000 πόδια, χωρίς να το νοιώθουμε. Αισθανόσουν έντονα την ανάγκη…

Μικρασία μου πικρή μου γεύση

Το αποφάσισε η Ένωση Σμυρναίων . ” Όσοι … τολμηροί προσέλθετε ” , είπαν και εγένετο η εκδρομή . Πού; Μα που αλλού , στα Μικρασιατικά παράλια . Και ειδικότερα Τουρκία ! Έτσι είναι υποχρεωτικό να αναγράφεται στο διαβατήριο και όχι Σμύρνη , αλλά IZMIR… Όχι Κωνσταντινούπολη αλλά Ισταμπούλ . Το πούλμαν του κυρ –…

Στη Μάνη, με τους τελευταίους κατοίκους της … (οδοιπορικό)

Μαίνη…, Κάστρο Μαίνης …. και τελικά ΜΑΝΗ. Έτσι ονομάστηκε η κακοτράχαλη, αλλά μαγευτική Μάνη. Μυστηριώδης σκοτεινή, συγκρατημένη. Γκρίζα τα βράχια της, άγονος ο τόπος της ελάχιστο χώμα υπάρχει χωμένο μέσα σε λαγούμια, και μια θάλασσα κρυστάλλινη αμόλευτη, αλλά ως πότε; Οι ζημιές έχουν αρχίσει, δυστυχώς , προ πολλού … Το καλοκαίρι, ο ήλιος , με…

Λεωνίδας Κουσουλάκος

Έχουν περάσει 23 χρόνια από τότε που χάθηκε- γεννήθηκε το1909 και πέθανε το 1961 σε ηλικία 52 χρόνων- ο ζωγράφος και τροβαδούρος της Παληάς Αθήνας, που λάτρεψε και ύμνησε με την τέχνη του τα στενά της Πλάκας… Απόφοιτος της Ανωτ. Σχολ. Καλών Τεχνών το 1939 έγινε μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και ήταν από τους…

Θάλασσα αγαπημένη….

Ήμουν παιδί … Με χαρά και λαχτάρα γέμιζε η ψυχή μου, έτσι καθώς κλώτσαγα τη θάλασσα και την ψιλοκοσκινισμένη άμμο, ενώ συγχρόνως αντίκριζα στον καθαρό ορίζοντα έναν γραφικό, καθυστερημένο «μουτζούρη» (*) του μεσοπολέμου, που η κάπνα του ακολουθούσε τον ούριο άνεμο σταθερά, εγωιστικά και υπερήφανα. Αυτά τα καράβια θύμιζαν πλεούμενα – γίγαντες που διέσχιζαν όλα…

Επίμετρο του Γιάννη Χρυσανθόπουλου

Στις γραμμές που ακολουθούν εξηγώ γιατί επέλεξα να παρουσιάσω τα κείμενα του Μιχάλη Νικολινάκου με την πιο πάνω σειρά και χωρισμένα σε έξη κεφάλαια. Διάβασα τα κείμενα και διαπίστωσα ότι έχουν το κύριο χαρακτηριστικό των απλών αυτοβιογραφικών αφηγήσεων. Από τον ίσκιο των λέξεών των κατέληξα σε μια ομαδοποίηση όπως πιο κάτω: Πρώτο Μέρος : Το…

30 Φράγκα

Λίγο πολύ ήταν χειμώνας. Και ψύχρα μαζί. Από κοντά ένα σκοτάδι, γεμάτο μελαγχολία και θλίψη. Δεν έβλεπες τη μύτη σου … Σήκωσα το γιακά της καπαρντίνας μου και άφησα να φαίνονται τα μάτια μου μόνο. Περιόρισα την ψύχρα και συνέχισα περπατώντας τον κατήφορο στην Οδό Πανεπιστημίου, προς την πλευρά του REX για την Ομόνοια. Όμως…