ΧΤΥΠΗΣΑ με δύναμη την βαρειά εξώπορτα κι’ άρχισα να περπατώ βιαστικά στο δρόμο. Ήταν ή τρίτη φορά που ο πλούσιος πελάτης είχε απορρίψει τα σχέδια που είχα φτιάξει για το βιβλίο του. Έπρεπε να ξενυχτήσω κι’ απόψε να φτιάξω καινούργια. Τι να γίνη όμως. Όταν είσαι φτωχός κι’ έχεις να θρέψεις μάνα κι’ αδέρφια δεν…
DetailsΛίγο πολύ ήταν χειμώνας. Και ψύχρα μαζί. Από κοντά ένα σκοτάδι, γεμάτο μελαγχολία και θλίψη. Δεν έβλεπες τη μύτη σου … Σήκωσα το γιακά της καπαρντίνας μου και άφησα να φαίνονται τα μάτια μου μόνο. Περιόρισα την ψύχρα και συνέχισα περπατώντας τον κατήφορο στην Οδό Πανεπιστημίου, προς την πλευρά του REX για την Ομόνοια. Όμως…
DetailsΣτις γραμμές που ακολουθούν εξηγώ γιατί επέλεξα να παρουσιάσω τα κείμενα του Μιχάλη Νικολινάκου με την πιο πάνω σειρά και χωρισμένα σε έξη κεφάλαια. Διάβασα τα κείμενα και διαπίστωσα ότι έχουν το κύριο χαρακτηριστικό των απλών αυτοβιογραφικών αφηγήσεων. Από τον ίσκιο των λέξεών των κατέληξα σε μια ομαδοποίηση όπως πιο κάτω: Πρώτο Μέρος : Το…
DetailsΉμουν παιδί … Με χαρά και λαχτάρα γέμιζε η ψυχή μου, έτσι καθώς κλώτσαγα τη θάλασσα και την ψιλοκοσκινισμένη άμμο, ενώ συγχρόνως αντίκριζα στον καθαρό ορίζοντα έναν γραφικό, καθυστερημένο «μουτζούρη» (*) του μεσοπολέμου, που η κάπνα του ακολουθούσε τον ούριο άνεμο σταθερά, εγωιστικά και υπερήφανα. Αυτά τα καράβια θύμιζαν πλεούμενα – γίγαντες που διέσχιζαν όλα…
DetailsΈχουν περάσει 23 χρόνια από τότε που χάθηκε- γεννήθηκε το1909 και πέθανε το 1961 σε ηλικία 52 χρόνων- ο ζωγράφος και τροβαδούρος της Παληάς Αθήνας, που λάτρεψε και ύμνησε με την τέχνη του τα στενά της Πλάκας… Απόφοιτος της Ανωτ. Σχολ. Καλών Τεχνών το 1939 έγινε μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και ήταν από τους…
DetailsΜαίνη…, Κάστρο Μαίνης …. και τελικά ΜΑΝΗ. Έτσι ονομάστηκε η κακοτράχαλη, αλλά μαγευτική Μάνη. Μυστηριώδης σκοτεινή, συγκρατημένη. Γκρίζα τα βράχια της, άγονος ο τόπος της ελάχιστο χώμα υπάρχει χωμένο μέσα σε λαγούμια, και μια θάλασσα κρυστάλλινη αμόλευτη, αλλά ως πότε; Οι ζημιές έχουν αρχίσει, δυστυχώς , προ πολλού … Το καλοκαίρι, ο ήλιος , με…
DetailsΤο αποφάσισε η Ένωση Σμυρναίων . ” Όσοι … τολμηροί προσέλθετε ” , είπαν και εγένετο η εκδρομή . Πού; Μα που αλλού , στα Μικρασιατικά παράλια . Και ειδικότερα Τουρκία ! Έτσι είναι υποχρεωτικό να αναγράφεται στο διαβατήριο και όχι Σμύρνη , αλλά IZMIR… Όχι Κωνσταντινούπολη αλλά Ισταμπούλ . Το πούλμαν του κυρ –…
DetailsΜιλάμε για Τζάμπο της Ολυμπιακής! Ξεκίνησε στις 12 τα μεσάνυχτα από το ελληνικό, Σάββατο 11 του Μάρτη, και έφτασε μετά από ένα άψογο ταξίδι 18 ωρών- σταματώντας μονάχα 40 λεπτά για πρώτο και μοναδικό σταθμό στη Σιγκαπούρη- στο Σίδνεϊ. Καταβροχθίζαμε τις φανταστικές αποστάσεις, πετώντας στα 14000 πόδια, χωρίς να το νοιώθουμε. Αισθανόσουν έντονα την ανάγκη…
DetailsΤους δήλωσα πως είμαι γνήσιος απόγονος του Ιάσονα , που κι αυτός πιο μπροστά από μένα αναζητούσε την Κολχίδα ! Μόνο που τώρα η Κολχίδα έχει αλλάξει όνομα , την ονομάζουν Γεωργία , ή Τζόρτζια ή Γκιόργκια του Καυκάσου κι είναι μια πλούσια παραλιακή πεδιάδα , από το Βορρά στο Νότο , στα Ανατολικά του…
DetailsΚείνη την ημέρα ήμουν πολύ ανήσυχος. Ένοιωθα πως κάτι θα μου συμβεί… Πλησιάζαμε στην απελευθέρωση και οι Ούννοι μαζί με τους συνεργάτες τους γινόντουσαν όλο και πιο σκληροί και αδίστακτοι. Σκότωναν επί τόπου.. πολύ άνετα!.. Κάτι λοιπόν μέσα μου, κάτι δεν πήγαινε καλά… Έτσι λοιπόν που στοχαζόμουνα, έξω από το ξυλουργείο του Παναγιώτη Παντελίδη μου’…
DetailsΘυμάμαι πως ήταν Ιούλιος του 1944. Η κυβέρνηση των βουνών δεν τα βρήκε με την κυβέρνηση του Καίρου στο Λίβανο … Οι διαφορές και προστριβές πέρναν νέο σχήμα και μέγεθος. Πήρα λοιπόν από την οργάνωση οδηγίες – όπως γινόταν – να σχεδιάσω τουλάχιστον δέκα όμοιες αφίσες – πόστερς με χρώμα και με ανάλογο θέμα. Είχα…
DetailsΤο᾽χαμε πάρει απόφαση, πως άλλη λύση δεν υπήρχε … Εκεί στη γειτονιά θ’ αφήναμε τα κόκκαλά μας … Λίγες πιθανότητες είχαμε να γλυτώσουμε. Κάθε ένας από μας, με τη σειρά του χανότανε … Όμως, δεν είχαμε βαθειά συναίσθηση στο θανάσιμο κίνδυνο που ‘ρχότανε κατά πάνω μας … Μέρες κατοχής ήταν αυτές. Και να, μπροστά μου…
Details
